Putin nie zatrzyma się na Ukrainie Stoltenberg: Wsparcie dla Kijowa nie jest jałmużną

Częścią działań było również uwalnianie państwa od zwolenników ideologii nazistowskiej. W terenie działały specjalne grupyśledcze, mające identyfikować byłych popleczników reżimu. Do 1947 rokuAmerykanie uwięzili 90 tysięcy osób, a na niemal 2 miliony nałożono zakaz pracyinnej niż fizyczna. Sama liczba dokumentów i osóbdo ich weryfikacji paraliżowała urzędy, a na horyzoncie już zaczynały pojawiać się nowezagrożenia związane z polityką ZSRR. Francuzi już we wrześniu 1945 rokuzezwolili, by proces denazyfikacji kontynuowali sami Niemcy.

Putin mówi o “denazyfikacji i demilitaryzacji”. Historyk: to bezczelna bzdura

Postanowienia unii hadziackiej, utworzenie autonomicznego w obrębie Rzeczypospolitej Księstwa Ruskiego, nie weszły w życie. Ale fakt jej zawarcia, a później również wybrania przez część elity ukraińskiej trzeciej drogi – współpracy z Turcją przeciwko państwu polsko-litewskiemu i Moskwie – dowodzi, że koncept “jednego narodu” i “głębokiej więzi” między Ukrainą i Rosją się nie sprawdzał. Denazyfikacja (niem. Entnazifizierung) – środki podjęte po II wojnie światowej w celu wykorzenienia zasad, ustaw oraz organizacji nazistowskich z życia polityczno-społecznego Niemiec[1] oraz Austrii. Charakterystyką argumentacji rosyjskiej propagandy historycznej jest pewna cykliczność. Wszyscy się dziwili, że prezydent Władimir Putin wygłasza opowieści o tym, że Krym to “chrzcielnica Rosji”, nie zwracając uwagi na to, że ta retoryka dźwięczała narastająco od 2008 roku, od wizyty patriarchy moskiewskiego Aleksieja II w Kijowie.

Denazyfikacja Ukrainy. Czego chce Władimir Putin?

Mieli oniwyszukać Niemców o poglądach antyfaszystowskich, którzy w przyszłości moglibyprzejąć lokalną administrację. Inwestowanie jest ryzykowne i możesz stracić część lub całość zainwestowanego kapitału. Podane informacje służą wyłącznie celom informacyjnym i edukacyjnym i nie stanowią żadnego rodzaju porady finansowej ani rekomendacji inwestycyjnej. Prezydent Rosji Władimir Putin w ten sposób ma zamiar przed światem usprawiedliwić interwencję zbrojną na Ukrainie. Jego zdaniem na Ukrainie panuje neonazim, który stwarza bezpośrednie zagrożenie dla Rosij i jej mieszkańców.

Denazyfikacja w Niemczech po II wojnie światowej

Według analityków żądania Federacji Rosyjskiej dotyczące “demilitaryzacji” mają na celu pozbawienie Ukrainy możliwości przeciwstawienia się rosyjskiej agresji, natomiast wypowiedzi o “denazyfikacji” wskazują na chęć zmiany władzy na Ukrainie. Pochód nad Wisłę, straszenie wojną z Polską w państwowej telewizji, a nawet opowieści, które czasem się słyszy w kuluarach, o dobrej granicy niemiecko-rosyjskiej gdzieś koło Skierniewic, to zasłona dymna. Akolici Putina i on sam chcieliby odbudować przede wszystkim utraconą rzeczywistość dominacji nad regionem azjatyckim – Kirgistanem, Turkmenistanem, Tadżykistanem. Zapatrzeni w dzieje polsko-rosyjskie zapominamy, jak kolosalne znaczenie miała azjatycka ekspansja Rosji w XIX wieku, Wielka Gra, czyli konkurencja o tę strefę wpływów z Wielką Brytanią i dominacja w czasach ZSRR. Dziś jest to równie newralgiczny obszar ze względu na rosnące znaczenie Chin.

Rosja grozi Zachodowi swoimi własnymi sankcjami, a Chiny nie zgadzają się z karaniem Putina

Putin uznaje, że Polacy i Finowie to odrębne cywilizacyjnie i kulturowo nacje, ale nie zrezygnuje z kontroli na obszarze, gdzie dominuje język rosyjski i prawosławie. Osobną kwestią jest sprawa państw bałtyckich – tu Rosja posługuje się pretekstem ochrony mniejszości rosyjskojęzycznej. Ambasador Jerzy Marek Nowakowski, były przedstawiciel Polski na Łotwie i w Armenii, napisał ostatnio, że Putin dąży do odtworzenia imperium rosyjskiego w granicach z 1793 roku.

Denazyfikacja. Co oznacza? Tego słowa użył Putin

Następniewydano rozkazy autoryzujące rekwizycję całej własności byłych członków NSDAP iorganizacji z nią powiązanych. Denazyfikacja w wykonaniu ZSRR miała ten samcel, co w przypadku aliantów zachodnich. Różnica polegała na tym, żerealizowano ją w typowo sowiecki sposób. Już27 sierpnia 1945 roku wszyscy członkowie NSDAP, SS, Gestapo, SA oraz żołnierzew randze porucznika lub wyższej mieli zgłosić się do sowieckich władzokupacyjnych. Następniewymierzano im kary, którymi zazwyczaj były konfiskata własności (przy czymdochodziło do wielu nadużyć) oraz deportacja z miejsca zamieszkania.

1. Chodzi o sakramentalną zasadę społeczno-ustrojową ówczesnego państwa moskiewskiego, że jest car-gosudar, a wszyscy wokół niego to carskije chałopy.
2. Obejmuje likwidację sprzętu, zajęcie terenów wojskowych w celu całkowitego rozbrojenia.
3. Jeszcze w 1945 roku aresztowano jegoliderów, którym zorganizowano osobny proces.
4. Na ławie oskarżonych zasiedlimiędzy innymi Karl Krauch (6 lat więzienia), Hermann Schmitz (4 lata więzienia)i Georg Von Schnitzler (5 lat więzienia).
5. Według jej treści mieli oniutracić możliwość sprawowania jakichkolwiek urzędów publicznych.
6. Jego zdaniem na Ukrainie panuje neonazim, który stwarza bezpośrednie zagrożenie dla Rosij i jej mieszkańców.

Putin manipuluje historią w swoim wystąpieniu. Marzenia o wielkiej Rosji i kłamstwo o sowieckich początkach Ukrainy

Ci, którzynie uciekli, szybko znaleźli się na celowniku sowieckich władz. W październiku1945 roku wydano dyrektywę nr 110, autoryzującą przeprowadzenie w Niemczechreformy rolnej, na mocy której arystokracja miała utracić swoje posiadłości,które następnie miały zostać rozdzielone między rolników. Ziemię (całość lubczęść) odbierano zarówno poplecznikom Hitlera, jak i majętnym właścicielom.Wielu posiadaczy ziemskich – nie tylko arystokratów i nazistów, ale równieżbogatszych rolników – aresztowano. Podobny los spotkał przedsiębiorców – bylioni masowo aresztowani a ich majątki nacjonalizowane. Zgodnie z dyrektywą zpaździernika 1945 roku, wszelka własność osób, które wspierały Hitlera, mogłazostać przejęta przez władze sowieckie. W praktyce przyjęte zarządzeniepozwalało na przejęcie pełnej kontroli nad niemal całym przemysłem.

Również wszelkie próby – nazwijmy to – “zgłaszania pewnych zastrzeżeń”, by nie powiedzieć kwestionowania, idei jednoruskiej były deprecjonowane. Papierkiem lakmusowym był tu stosunek władz do języka ukraińskiego. I nie chodzi tu tylko o kwestię nieobecności języka ukraińskiego w szkołach. Ciekawym przykładem jest głośna polemika naukowa między największym historykiem ukraińskim Mychajłą Hruszewskim a znakomitym historykiem rosyjskim Iwanem Linniczenką. Spierali się o rzecz niewinną – autentyczność kilku dokumentów z XIV wieku. W pewnym momencie Linniczenko, tracąc argumenty, przeszedł na poziom pogardy narodowościowej.

Zaczęłodochodzić przy tym do tak wielu nadużyć, że Sowieci zdecydowali się uściślićkwestię tego, kto ma podlegać konfiskacie własności. Ważnym celem stały się też szkoły, zktórych usunięto nauczycieli uznawanych za przychylnych obalonej dyktaturze, acały system edukacji zreformowano tak, aby indoktrynował młodych Niemców Forex Broker PSB Forex – Ocena 2021, Informacje, Opinie klientów ideamisocjalistycznymi. Zorganizowano również sieć obozów dla tych, których uznano zazbyt groźnych, aby ich wypuścić. Oczywiście do obozów trafiali nie tylkofaktyczni naziści, ale również wszyscy polityczni przeciwnicy nowych władz. Wczesna denazyfikacja inaczej przebiegaław sowieckiej strefie okupacyjnej.

Wydanaw styczniu 1946 roku dyrektywa, była nieprecyzyjna i nie tłumaczyła dokładnie,jakie osoby objąć procesem denazyfikacji. Powołano sieć komitetów, które miały rozpatrywaćprzypadki osób publicznych posądzonych o sympatyzowanie z narodowymsocjalizmem. Komisje Budujemy pozycje krok po kroku. Najbezpieczniejszym podejściem do handlu jest warstwowa strategia wejścia. te nie były jednak szczególnie skuteczne – nie posiadały bowiemżadnej możliwości weryfikacji składanych deklaracji i skupiały się głównie napotwierdzaniu lojalności wobec komunizmu, przez co wydawane wyroki, nie zawszedobrze oddawały rzeczywisty stan rzeczy.

Wypowiedź Władimira Putina jest przykładem tego, że politykę historyczną traktuje on jako jedno z głównych narzędzi polityki zagranicznej. I nawet w rosyjskiej historiografii czasami spotykamy stwierdzenia, że obszary współczesnej Ukrainy traktuje się jako historyczne terytoria państwa rosyjskiego. Putin w artykule z 12 lipca 2021 roku napisał, że ziemie Ukrainy i Rosji to wspólna przestrzeń historyczna i duchowa. Putin posługuje się tym samym koncepcją trójjedynego narodu rosyjskiego.

Miało to pozwolić nawykorzystanie byłych funkcjonariuszy III Rzeszy w administracji NRD. Oficjalnieproces denazyfikacji uznano za zakończony w lutym 1948 roku. Zostało toodebrane z entuzjazmem przez Niemców – zwłaszcza tak zwanych nominalnychnazistów, którzy dzięki temu otrzymali szansę na powrót do społeczeństwa. W1950 roku oficjalnie zamknięto sowieckie obozy, a więźniów przekazano władzomNRD. Sowieci doszli do wniosku, że choć socjalistyczna transformacja Niemiecjeszcze się nie zakończyła, to konieczne były do niej inne metody niż twardadenazyfikacja, która osiągnęła już podstawowe cele. Nowym priorytetem byławalka z blokiem zachodnim i na tym skupiły się ich wysiłki w Niemczech.

Realizowana przez wojskowe władze okupacyjne czterech mocarstw (USA, ZSRR, Wielkiej Brytanii, Francji) w podległych im strefach okupacyjnych Niemiec na mocy ustaw oraz rozporządzeń Sojuszniczej Rady Kontroli Niemiec[2]. Ponadto, zdaniem Ławrowa, Ukraina i jej partnerzy “muszą uznać” zajęcie przez Rosję okupowanych obwodów ługańskiego, donieckiego, zaporoskiego i chersońskiego. Specjaliści oceniają, że apel Ławrowa o uregulowanie sytuacji na Ukrainie jest następstwem celowo niejasnych wypowiedzi prezydenta Władimira Putina o tym, że Rosja jest otwarta na rozmowy. Wystarczy przypomnieć, że rozbiory Rzeczpospolitej zaczynają się od montowania w kraju ruchu dysydenckiego pod auspicjami ambasadora Moskwy Nikołaja Repnina. Od pokoju Grzymułtowskiego (1686) Rosja była gwarantem i obrońcą praw prawosławnych w Rzeczpospolitej, zatem aktywizowano właśnie tę grupę (a przy okazji także protestantów!), by poszukiwała protekcji u Katarzyny Wielkiej. Wspominał pan o tym, że w późnym średniowieczu Moskwa wypracowała topos obrończyni prawosławia.

To wówczas znaczna część młodej generacji Rosjan zdała sobie sprawę, że dominująca w ZSRR narracja marksistowsko-leninowska to było jedno wielkie oszustwo. Ludzie pokroju Putina i on sam uznali, że czas imperium sowieckiego – mimo rosyjskiej dominacji w tym tworze – był jednocześnie czasem zamrożenia państwowości rosyjskiej i w ogóle rosyjskiej idei narodowej. Ukuło się przekonanie, że na istnieniu Sowietów korzystały inne narody, a rewolucja bolszewicka przerwała kształtowanie się nowoczesnych mechanizmów państwowych w samej Rosji.

Pewien dyżurny rosyjski historyk-propagandzista, który dotąd pisał książki o zbrodniach UPA, napisał książkę o “zbrodniach Kalinowskiego”, która była promowana przez rosyjskie i białoruskie czynniki oficjalne. W książce można wyczytać, że powstanie było polsko-pańską fanaberią wymierzoną w naród białoruski, którego prawdziwym obrońcą jawi się Michaił Murawjow, generał-gubernator wileński podczas tłumienia powstania styczniowego. A przecież przydomek nadany Murawjowowi przez społeczeństwo – Wieszatiel – mówi sam za siebie. Motyw jednoczenia ziemi – i ludności – ruskiej ma się chyba w propagandzie rosyjskiej całkiem nieźle. Nie tak dawno ministerstwo spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej przypomniało rocznicę ugody perejasławskiej (na mocy której Bohdan Chmielnicki poddał Ukrainę Naddnieprzańską władzy cara) nazywając ją “ponownym zjednoczeniem Ukrainy i Rosji”. Rano poinformował o rozpoczęciu “operacji specjalnej” na Donbasie, przeradzającej się w ataki, które objęły swoimi działaniami cały obszar Ukrainy.

Ta kłamliwa narracja podtrzymywana jest w oficjalnych przekazach Rosji. – W idealnej sytuacji Ukraina powinna być wyzwolona, oczyszczona z neonazistów, z ludzi krzewiących pronazistowską ideologię – słyszymy w komunikatach Kremla. To z kolei pozbawienie zaatkowanego kraju wszelkich zasobów wojskowych i militarnych. Obejmuje likwidację sprzętu, zajęcie terenów wojskowych w celu całkowitego rozbrojenia. Jak poinformował Władimir Putin, prezydent Federacji Rosyjskiej, nie uznaje on obecnego ukraińskiego rządu za demokratyczny.

W tym momencie ukształtowały się zręby moskiewskiej polityki imperialnej. Między ciągotkami do mocarstwowości a zapędami imperialnymi w przypadku Rosji jest zasadnicza różnica i spory interwał czasowy. Rozpad i upadek Ordy stworzył koniunkturę, którą Moskwa wykorzystała do ekspansji.

Szczególnie popularnibyli katolicy, wśród których poparcie dla Hitlera było mniejsze niż wśródprotestantów. Wiele kluczowych postaci życia publicznego zostałoaresztowanych i następnie osądzonych. Znacznie większym problemem okazała się identyfikacja szeregowych nazistów . Upadek nazistowskich Niemiec w 1945roku wieńczył wydarzenia II wojny światowej w Europie. Wiązał się również znowymi wyzwaniami, przed którymi stanęli alianccy zwycięzcy. Po pokonaniu Niemiecnależało bowiem upewnić się, że nazistowska ideologia została całkowiciewykorzeniona i nie ma ryzyka jej odrodzenia.

Ten trend widoczny był w renesansie badań nad Rządem Tymczasowym i siłami białych – Igor Girkin, dowódca separatystów w Doniecku, jest rekonstruktorem historycznym właśnie tamtych czasów. Argumentacja, którą wczoraj posłużył się Władimir Putin, dominowała w imperium rosyjskim od XIX wieku, za panowania Mikołaja II, ale też po rewolucji lutowej i obaleniu caratu, aż do bolszewickiego przewrotu październikowego. Nawet elity liberalne, liberalno-konserwatywne, demokratyczne i część rosyjskich socjalistów utrzymywały, że Ukraińcy są pewną odmianą rosyjskiego narodu wywodzącego się jeszcze z Rusi Kijowskiej, a zatem powinni współtworzyć demokratyczne państwo rosyjskie. Analizując słowa prezydenta Rosji, traktuje on ukraińskie wojska oraz władze kraju jako organizacje neonazistowskie podobne do tych z okresu II wojny światowej.

Rozpoczęłosię zdecydowane uderzenie w nazistów, wciąż piastujących stanowiska publiczne. Wkonsekwencji tego w następnych miesiącach zdymisjonowano 42% wszystkichurzędników. Według raportów terenowych denazyfikacja postępowała błyskawicznie– np. Problemunie udało się jednak rozwiązać całkowicie, z uwagi na wysoką liczbę ludzi znazistowską przeszłością w sądownictwie przy tak restrykcyjnej polityce sądyszybko zostałyby sparaliżowane.